Stosowanie oleju pozwala na ochronę powierzchni elementów jednostki napędowej, które przemieszczają się względem siebie, przed powstawaniem tarcia generującego znaczne opory, wysoką temperaturę oraz prowadzącego do ścierania się elementów. Dostarczany środek smarny tworzy na metalu warstwę tzw. filmu olejowego, separując od siebie poszczególne części i sprawiając, że występujące między nimi tarcie suche jest zastępowane tarciem mokrym, a więc zachodzącym jedynie między cząsteczkami zastosowanej substancji. W przypadku olejów silnikowych istotnym parametrem obok klasy jakościowej będzie jego klasa lepkości. Przekonajmy się, czym jest lepkość oleju i sprawdźmy, jakie jej klasy możemy wyróżnić.
Lepkość oleju jest jego kluczową właściwością, pokazującą zdolność do radzenia sobie z powstającym tarciem wewnętrznym, a jednocześnie niwelowaniem pojawiających się oporów przepływu. Lepkość oleju ma bezpośredni związek z jego gęstością, a zatem możliwością rozpływania się po smarowanych powierzchniach przy określonej temperaturze, a co za tym idzie także docieraniem do różnych smarowanych elementów oraz przyleganiem do nich. Optymalny poziom lepkości oleju określa producent jednostki napędowej.
Klasy lepkości zostały opracowane przez SAE (Society of Automotive Engineers), które wyróżnia ich aż 14. Istnieje 6 zimowych klas lepkości, które są oznaczane literą W (od „winter”) stawianą przed cyfrą (0W, 5W, 10W, 15W, 20W, 25W) oraz 8 letnich klas lepkości z cyfrą po literze W (W8, W12, W16, W20, W30, W40, W50, W60). Klasy zimowe pokazują charakterystykę oleju na zimno, klasy letnie wskazują na jego cechy w normalnej temperaturze. Kod oleju podaje się łącznie, prezentując obie charakterystyki np. 5W-20 albo 15W-40.
